Hodgkin Lenfomalı Hastalarımızın Klinik ve Laboratuvar Özelliklerinin Değerlendirilmesi: Tek Merkez Deneyimi

Çalışmamızda kliniğimizde Ocak 2008-Aralık 2018 tarihleri arasında, Hodgkin lenfoma (HL) tanısı alan hastaların; demografik, histopatolojik, prognostik özelliklerini belirlemeyi ve bu belirteçlerin sağkalım üzerindeki ilişkisini ortaya koymayı amaçladık. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı’nda 2008-2018 yılları Dünya Sağlık Örgütü (WHO) 2008 sınıflamasına göre almış olan 130 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen %61.5’i (n=80) erkek, yaş ortalaması 46.5±15.8 (20-89) yıldı. Tanı sırasında hastaların %37.7’si erken evre, %62.3’ü ileri evreydi. En sık tanı evre Ⅱ’de (%34.6) konulmuştu. Hastalardan %93.1’i klasik HL, %6.9’u nodüler lenfosit predominant HL almıştı. Klasik tanılı %49.6’si sklerozan (NSHL), %15.7’si mikst selüler %7.4 lenfositten zengin %3.3’ü fakir tanılıydı, %24 ise ancak alt tipi belirtilmemişti. NSHL tüm hastalarda, kadınlarda erkeklerde en görülen histolojik gruptu. Evrelere genel (OS) relapssız sağkalımlara (RFS) bakıldığında Ⅰ’de yüksek, Ⅳ’te düşüktü. Tüm hastalara 5 yıllık OS %88.7, RFS %83.9, 10 %82.2, %82.4 bulundu. Prognostik faktörlerin değerlendirilmesinde (p=0.001), ekstranodal tutulum (p=0.007), kemik iliği tutulumu (p=0.05), ECOG performans skoru (p<0.001), B semptom varlığı (p=0.049), hemoglobin (p<0.0001), albümin alkalen fosfatazın (ALP) (p=0.0001) tek değişkenli analizde, mortalite üzerine anlamlı etkisi olduğu görüldü. Çok analizde (p=0.041), ALP (p=0.005), lökosit sayısı (p=0.028) faktörler saptandı. Hastaların çoğu tanıda evrede olup, sağkalımları arttıkça azalmaktadır. Yaş, tutulum, tutulumu, performansı, varlığı, anemi, hipoalbüminemi, etkili faktörlerdir.